top

Red DE OCIO Y LITERATURA »

  Canciones
  Humor
  Más Poemas
  Poemas amor
  Chistes
  Fútbol
  Examen de Conducir
  Películas

Abres, amor, tus ojos - Poemas de José Antonio Llamas Fernández


 
 
Abres, amor, tus ojos
Poema publicado el 19 de Marzo de 2000


Desesperanza en Bodón                                     
                                                           
                                                           
                                                           
Abres, amor, tus ojos, y noviembre                         
                                                           
se enfrenta a ti, y,  llorando,  te pregunta,             
                                                           
por qué le has abandonado                                 
                                                           
                                                           
                                                           
Sobre el cristal que cubre todo el río                     
                                                           
corre hacia a ti, y, a ciegas, te suplica                 
                                                           
que no escuches, sin embargo, sus plegarias               
                                                           
                                                           
                                                           
Corres, amor, detrás del oro del otoño                     
                                                           
aunque sabes que ya es tarde                               
                                                           
                                                           
                                                           
Te dices, amor, que no es posible                         
                                                           
que  uno pueda morirse tantas veces                       
                                                           
pero no dejas de clavarte los puñales                     
                                                           
                                                           
                                                           
En la más alta ocasión que viera el bosque                 
                                                           
abres, amor, tus brazos, y noviembre                       
                                                           
se reparte entre tu pecho y el camino                     
                                                           
por el que los animales mugen                             
                                                           
y  se quema la  hojarasca                                 
                                                           
                                                           
                                                           
Tienes cerradas todas las salidas                         
                                                           
pero no te busca nadie                                     
                                                           
                                                           
                                                           
Solo, en el bosque, tu voluntad te empuja                 
                                                           
para que no marches                                       

¿Te gusta este poema? Compártelo:
«« más poemas de José Antonio Llamas Fernández