top

Red DE OCIO Y LITERATURA »

  Canciones
  Humor
  Más Poemas
  Poemas amor
  Chistes
  Fútbol
  Examen de Conducir
  Películas

Altazor o el viaje en paracaídas (canto vi) - Poemas de VICENTE HUIDOBRO


 
 
Altazor o el viaje en paracaídas (canto vi)
Poema publicado el 08 de Agosto de 2007

               

Alhaja apoteosis y molusco
Anudado
                 noche
                             nudo
El corazón                                                                                                                             

Esa entonces dirección
                                          nudo temblando
Flexible corazón la apoteosis
Un dos tres
                    cuatro                                                                                                                 

Lágrima
              mi lámpara
                                 y molusco
El pecho al melodioso
Anudado la joya                                                                                                                   

Con que temblando angustia
Normal tedio
                       Sería pasión
                       Muerte el violoncelo
Una bujía el ojo                                                                                                                     

                                   Otro otra
Cristal si cristal era
Cristaleza
Magnetismo
                       sabéis la seda                                                                                                       

Viento flor
                    lento nube lento
Seda cristal lento seda
El magnetismo
                          seda aliento cristal seda

Así viajando en postura de ondulación
Cristal nube
Molusco sí por violoncelo y joya
Muerte de joya y violoncelo
Así sed por hambre o hambre y sed

Y nube y joya
Lento
          nube
          Ala ola ole ala Aladino
El ladino Aladino Ah ladino dino la

Cristal nube
Adónde
              en dónde
Lento lenta
                    ala ola

Ola ola el ladino si ladino
Pide ojos
                 Tengo nacar
En la seda cristal nube
Cristal ojos                                                                                                                           

                   y perfumes
Bella tienda
Cristal nube
                    muerte joya o en ceniza
Porque eterno porque eterna

                                        lento lenta
Al azar del cristal ojos
Gracia tanta
                    y entre mares
Mira mares

Nombres daba
                        por los ojos hojas mago
Alto alto
Y el clarín de Babel
Pida nácar
                    tenga muerte

Una dos y cuatro muerte
Para el ojo y entre mares
Para el barco en los perfumes
Por la joya al infinito

Vestir cielo sin desmayo
Se deshoja tan prodigio
El cristal ojo
Y la visita
                    flor y rama

Al gloria trino
                        apoteosis
Va viajando Nudo Noche
Me daría
                cristaleras

                                  tanto azar
                                                    y noche y noche
Que tenía la borrasca
Noche y noche
                          Apoteosis

Que tenía cristal ojo cristal seda cristal nube
La escultura seda o noche
Lluvia
          Lana flor por ojo
                    Flor por nube

                    Flor por noche
Señor horizonte viene viene
Puerta
Iluminando negro
Puerta hacia ideas estatuarias

Estatuas de aquella ternura
A dónde va
De dónde viene
                              el paisaje viento seda
El paisaje

                    señor verde
Quién diría
Que se iba
Quién diría cristal noche
Tanta tarde

Tanto cielo que levanta
Señor cielo
                    cristal cielo
Y las llamas
                    y en mi reino

Ancla noche apoteosis
Anudado
                    la tormenta
Ancla cielo
                    sus raíces

El destino tanto azar
Se desliza deslizaba
Apagándose pradera
Por quien sueña
Lunancero cristal luna

El que sueña
El que reino
                    de sus hierros
Ancla mía golondrina

Sus resortes en el mar
Ángel mío
                    tan obscuro
                                          tan color
Tan estatua y tan aliento
Tierra y mano

La marina tan armada
Armaduras los cabellos
Ojos templo
                    y el mendigo
Estallado corazón

Montanario
Campañoso
Suenan perlas
Llaman perlas
El honor de los adioses

                                    Cristal nube
El rumor y la lanzada
Nadadora
                    Cristal noche
La medusa irreparable

Dirá espectro
                    Cristal seda
Olvidando la serpiente
Olvidando sus dos piernas
Sus dos ojos

Sus dos manos
Sus orejas
Aeronauta
                    en mi terror
Viento aparte

Mandodrina y golonlina
Mandolera y ventolina
Enterradas
Las campanas
Enterrados los olvidos

En su oreja
                     viento norte
Cristal mío
Baño eterno
                     el nudo noche

El gloria trino
                     sin desmayo
Al tan prodigio
Con su estatua
Noche y rama

                    Cristal sueño
                    Cristal viaje
Flor y noche
Con su estatua
                            Cristal muerte

       

¿Te gusta este poema? Compártelo:
«« más poemas de VICENTE HUIDOBRO