top

Red DE OCIO Y LITERATURA »

  Canciones
  Humor
  Más Poemas
  Poemas amor
  Chistes
  Fútbol
  Examen de Conducir
  Películas

Primera carta a fabiÁn - Poemas de Justo Braga


 
 
Primera carta a fabiÁn
Poema publicado el 24 de Abril de 2005


Me has escrito Fabián esta mañana                           
                                                             
preguntando por los viejos camaradas.                       
                                                             
Yo te he dicho,                                             
                                                             
viejo colega,                                               
                                                             
que nada sé del Pigarra,                                     
                                                             
ya sabes,                                                   
                                                             
el pope del partido.                                         
                                                             
Mis hijos,                                                   
                                                             
sobre todo el mayor,                                         
                                                             
se parte de risa                                             
                                                             
con estas batallitas.                                       
                                                             
Ya sabes que soy de pocas palabras.                         
                                                             
Tengo,                                                       
                                                             
eso sí,                                                     
                                                             
cierta retranca,                                             
                                                             
cuando hablo del pesoe.                                     
                                                             
                                                             
                                                             
Nada sé de Lydia,                                           
                                                             
La maligna.                                                 
                                                             
Sé que estaba dolida contigo                                 
                                                             
y conmigo                                                   
                                                             
y con todos.                                                 
                                                             
Bien conoces su disgusto por los versos                     
                                                             
que escribimos en el wáter                                   
                                                             
hablando de sus tetas.                                       
                                                             
                                                             
                                                             
Pedro está en Bosnia                                         
                                                             
con la boina de sargento de paracas.                         
                                                             
                                                             
                                                             
Yolanda es banquera                                         
                                                             
o bancaria,                                                 
                                                             
no sé muy bien cómo se dice. Gana una pasta.                 
                                                             
                                                             
                                                             
Santi está en Dinamarca.                                     
                                                             
Es diputado de la extrema derecha.                           
                                                             
Y a mí,                                                     
                                                             
ya ves,                                                     
                                                             
eso me hace gracia.                                         
                                                             
                                                             
                                                             
De Amanda nada te cuento.                                   
                                                             
Sólo te diré que se casó con Horacio,                       
                                                             
el quiosquero,                                               
                                                             
y no he vuelto a verle el pelo                               
                                                             
de su pubis                                                 
                                                             
-el de Amanda me refiero-.                                   
                                                             
                                                             
                                                             
Ahora he vuelto a Misa                                       
                                                             
como en los viejos tiempos.                                 
                                                             
Comulgo casi a diario                                       
                                                             
y me confieso                                               
                                                             
pecador                                                     
                                                             
de mis pecados.                                             
                                                             
                                                             
                                                             
Me han nombrado presidente                                   
                                                             
de escalera. Por algo se empieza.                           
                                                             
Tengo,                                                       
                                                             
tú bien lo sabes,                                           
                                                             
afán por superarme                                           
                                                             
y estoy estudiando esperanto. Nunca se sabe.                 
                                                             
                                                             
                                                             
Acabo de comprarme                                           
                                                             
una escopeta de caza                                         
                                                             
y un pantano abrupto en las afueras                         
                                                             
de mi barrio.                                               
                                                             
Cualquier día me mato. No sé.                               
                                                             
Lo estoy pensando.                                                                                                             

¿Te gusta este poema? Compártelo:
«« más poemas de Justo Braga