top

Red DE OCIO Y LITERATURA »

  Canciones
  Humor
  Más Poemas
  Poemas amor
  Chistes
  Fútbol
  Examen de Conducir
  Películas

Noche oscura del alma - Poemas de Víctor Botas


 
 
Noche oscura del alma
Poema publicado el 14 de Octubre de 2007


                                Tu carne                                           
                                                                                   
tan desnuda                                                                       
                                                                                   
                    quieta                                                         
                                                                                   
en la oscuridad                                                                   
                                                                                   
                        Tus pechos                                               
                                                                                   
                                          dos                                     
                                                                                   
temblores                                                                         
                                                                                   
                dos                                                               
                                                                                   
lunas                                                                             
                                                                                   
        en medio de la noche                                                     
                                                                                   
                                            Mis brazos                             
                                                                                   
te rodean                                                                         
                                                                                   
                violento                                                           
                                                                                   
cuerpo a cuerpo                                                                   
                                                                                   
                          lucha                                                   
                                                                                   
que sólo acabará                                                                   
                                                                                   
                            conmigo                                               
                                                                                   
sobre ti                                                                           
                                                                                   
            conmigo                                                               
                                                                                   
que me voy enredando en esas algas firmes                                         
                                                                                   
húmedas                                                                           
                                                                                   
              suaves como tentáculos                                             
                                                                                   
                                                      Hasta que allá               
                                                                                   
en la calle                                                                       
                                                                                   
se acerque el alba de puntillas                                                   
                                                                                   
                                                  sorbo                           
                                                                                   
una a una tus lágrimas                                                             
                                                                                   
gozosas                                                                           
                                                                                   
            mansamente te lamo                                                   
                                                                                   
                                              chupo                               
                                                                                   
igual que chuparía                                                                 
                                                                                   
un niño un caramelo                                                               
                                                                                   
de frambuesa                                                                       
                                                                                   
                      Tu boca                                                     
                                                                                   
ahora me sabe a almíbar                                                           
                                                                                   
                                        ahora                                     
                                                                                   
a cortezas amargas de naranja                                                     
                                                                                   
                                                  Veo                             
                                                                                   
a Dios                                                                             
                                                                                   
          justo en ese momento en que mi cuerpo                                   
                                                                                   
se vacía de golpe entre tus piernas                                               
                                                                                   
                                                          Dices                   
                                                                                   
(y es muy cierto)                                                                 
                                                                                   
que soy tímido y muy muy indeciso                                                 
                                                                                   
y que siempre consigo lo que quiero                                               
                                                                                   
                                                          —lo malo               
                                                                                   
es que tan sólo quiero                                                             
                                                                                   
un poco más                                                                       
                                                                                   
de ti                                                                             
                                                                                   
        un poco                                                                   
                                                                                   
más                                                                               
                                                                                   
en esta larga noche que se niega a morírsenos                                     
                                                                                   
así de cualquier modo                                                             
                                                                                   
entre las manos                                                                   
                                                                                   
                          Estoy solo                                               
                                                                                   
                                          Amanece                                 
                                                                                   
Una campana salta como un gato                                                     
                                                                                   
sobre todas las cúpulas                                                           
                                                                                   
                                      las cópulas                                 
                                                                                   
y todos los tejados humeantes                                                     
                                                                                   
                                                  La bruma                         
                                                                                   
suelta su pedrería en la ventana                                                   
                                                                                   
                                                    araña                         
                                                                                   
los cristales                                                                     
                                                                                   
y me muerde la espalda con desgana.                                               

¿Te gusta este poema? Compártelo:
«« más poemas de Víctor Botas